Zondag 14 november vond onze herfstwandeling aan zee plaats. We konden er gelukkig terug een groepswandeling houden. Kort nadien gingen de coronacijfers opnieuw fel de hoogte in. Vermoedelijk – er werden ons nadien geen ziektemeldingen gedaan – heeft onze gezonde wandeling daar gelukkig geen bijdrage aan geleverd. Voor de gelegenheid verzamelden we op de rand van De Haan. Er schreven zich 44 deelnemers in met 21 Grote Münsterlanders. Een zeer mooi aantal, waaronder ook een aantal nieuwe leden. Heel wat deelnemers hadden er een verre rit voor over en enkelen hadden er zelfs een weekendje aan zee van gemaakt. Er waren dit keer heel wat jonge deelnemende honden bij uit de nesten van dit jaar; de jongste – van Eline – was 4 maanden oud en legde logischerwijs een korter traject af. Tof dat jullie erbij waren.
De weerman had droog maar bewolkt weer voorspeld gevolgd door opklaringen. We startten omstreeks 14u onder een zwaar bewolkte hemel en een gematigd windje uit het noordwesten. Naarmate we op het strand richting Wenduine vorderden, klaarde de hemel op en kregen we een stralend herfstzonnetje.
Na een startfoto en verwelkoming voerde de wandeling ons eerst – aangelijnd – door de Duinbossen met dennen, helmgrassen, duingrazers. Eens de weg overgestoken kregen we een mooi breed strand voorgeschoteld. De zee lag er teruggetrokken en rustig bij en had enkele waterplassen en geulen op het strand achtergelaten. Die zorgden bij enkelen onder ons voor oversteekproblemen, omweg of natte voeten. Een paar gentlemens droegen er hun partner op de rug over. Hier konden de honden los en hadden ze de tijd van hun leven. Een plezier voor het oog was het. De meeuwen – zittend op het strand of in de waterlijn – daagden de jonge Grote Münsterlanders uit tot een korte achtervolging of een frisse onverwachte duik in de golfjes. Een enkele doorzetter zat ze zowaar bijna tot in Wenduine achterna. Buiten meeuwen en enkele ruiters trokken ook enkele garnaalvissers te voet in de branding onze aandacht.
Voorbij de Spioenkop te Wenduine trokken we terug de duinen in. Aan het verzorgingstehuis wachtte Johan ons op om de innerlijke wandelaar te verzorgen met een versnapering en een drankje aangeboden door de vereniging. En gezien Monique en Thierry – uit het verre Stevensweert – ook van de partij waren, kregen we er van hen nog een extra koekje bovenop. Leuk! Na de verkwikkende pauze staken we de koninklijke baan terug over om een slingerend pad door de duinbossen te volgen. We hadden veel bekijks en heel wat wandelaars buiten onze groep waren benieuwd naar het ras dat we vertegenwoordigden.
Na een deugddoende wandeling kwamen we omstreeks 16u30-17u00 terug bij ons startpunt aan. Met 17 trokken we naar het nabijgelegen Klemskerke waar Johan onze zitplaatsen in restaurant Het Pallieterhof had geregeld. De uitbaters controleerden nauwkeurig volgens de geldende Covid-regels, waarna we in een gezellig kader veilig konden eten en napraten. Sfeerbeelden van de wandeling vind je via deze link https://photos.app.goo.gl/kZZvycwETzcZYUiG6
Enkele schriftelijke reacties die we ontvingen van enkele deelnemers:
“Onze Pien was helemaal k.o. gisteren na de heerlijke dagen aan de kust. De wandeling gisteren was echt een toetje”.
“Bedankt voor de mooie wandeling. Prima georganiseerd”.
“Ik wil jullie nog even bedanken voor het uitstippelen van het mooie parcours, een uitgelezen plaats om Grote Münsterlanders naar hartelust in alle vrijheid met elkaar te laten ravotten en voor ons een zeer mooi landschap om van te genieten”.
“Wij vonden het fantastisch, Morris ook trouwens! Ik denk dat hij het meest heeft genoten van ons 3. Super leuk om al de honden te zien en allemaal super lieve sympathieke mensen ook. We kijken uit naar de volgende wandeling, dan kunnen we ze helemaal mee wandelen.”
“Bedankt voor de organisatie. Tof gedaan.”
nov 2021 – Herfstwandeling aan zee