Op maandag 27 maart organiseerde onze vereniging een voordracht over de bouw en beweging van de Grote Münsterlander. Het was een online meeting met als spreker mevrouw Lida Reeskamp-Blok, een begeesterd en ervaren spreker over dit onderwerp en tevens keurmeester voor o.a. ons ras.

Vijftien leden van onze vereniging – ruim tien procent van ons ledenaantal – volgden aandachtig de uiteenzetting die uitging van een aantal anatomische begrippen van de hond in het algemeen en biomechanische principes die de basis vormen voor een goed gangwerk van onze Grote Münsterlander. Die basiselementen worden beschouwd in functie van de functionaliteit van de Grote Münsterlander. Zaken zoals de voorhand en de achterhand speelden in het betoog een grote rol, evenals de gewrichtshoekingen die door de bouw en structuur van de hond worden bepaald. ‘Balans’ is daarbij van essentieel belang.

De spreker wees op enkele herkenningspunten van mogelijke ‘constructiefouten’ en de compensaties die dit in het hondenlichaam tot gevolg heeft. Zaken die te zien in stand bijvoorbeeld. Dit is van belang om in te zien dat dit extra energie vraagt van onze actieve honden en om de link te kunnen leggen tussen die lichaamsbouw en mogelijke gevolgen daarvan. Ongewone spierontwikkeling, overbelasting van spieren, pijn of zich niet goed voelen na langdurige inspanningen, dalende werkijver, ongewoon gedrag … zijn daar voorbeelden van. Hoe ziet het lichaam van onze GM eruit wanneer het in ‘balans en harmonie’ is? Wat betekent een goede rug- en onderlijn? Hoe verhouden lengte en hoogte zich tot elkaar? Is dat in overeenstemming met de rasstandaard?

Niet enkel de observatie van onze GM in stand kan ons een en ander leren; ook het gangwerk biedt mogelijkheden om dysfunctionele zaken te herkennen. De hond in draf laat een en ander zien. Denk aan de keuringen tijdens shows en rastentoonstelling waarbij de keurmeester kijkt naar de coördinatie van de pas (kruisgang of pasgang), de paslengte, het afrollen van de voeten, een vloeiende horizontale beweging, het uitgrijpen, de plaatsing van de voeten.

We hadden het ook over de inwerking van krachten op het lichaam wanneer de hond loopt. Wat is de invloed van afwijkingen van de ideale bouw en gangwerk op de bepaalde lichaamsstructuren? Waar gaat de energie naartoe? Welk gevolg heeft dat op de spierontwikkeling? Wat is eensporig lopen en wat gebeurt er als dat niet het geval is? Wanneer spreekt men van uitdraaiende ellebogen en hoe komen die tot stand? Of wanneer ontbreekt de goed zichtbare voorborst? Wat is het resultaat van een te sterk hellend bekken? Wat kan de staartaanzet ons leren?

Een en ander leidde tot de blessuregevoeligheid waaraan een aantal honden lijden ten gevolge van bepaalde zaken in hun lichaamsbouw. Denk maar aan problemen aan de rug, ter hoogte van de heupen, in de schouder, de ellebogen, de knieën, de polsen of de voeten. Denk daarbij ook aan de krachten die erop inspelen wanneer een hond bij een apport van een gans, zware haas of vos terugkeert over een modderige oneffen akker.

In de presentatie trachtte Lida al deze vragen met heel wat illustraties te beantwoorden. Ook kregen de deelnemers ruim de tijd om nog bijkomende vragen te stellen. Het was een heel boeiende avond waaruit we heel wat konden opsteken. Het vraagt natuurlijk oefening om een ander te gebruiken in de praktijk. Voor fokkers zeker bruikbare informatie bij de keuze van een passende reu die bijvoorbeeld de ‘gebreken’ van de teef mogelijks kan compenseren. Ook voor jagers en ‘wedstrijddeelnemers’ belangrijk om inzicht te hebben in wat van de hond mag/kan worden verwacht en om de reactie op zware inspanningen te kunnen plaatsen.

In elk geval – zoals ook bij mensen – de perfecte grote Münsterlander moet nog geboren worden.